De geboorte zelf is in te delen in drie fasen: de voorbereidingsfase, de ontsluitingsfase en de uitdrijvingsfase.
 

In de voorbereidingsfase bereidt de poes zelf de komst van haar kittens voor. Ze zal onrustiger zijn en veel rondwandelen. Het lijkt dan alsof ze haar plekje niet kan vinden. De poes zal ook vaker de vulva likken.
 Voordat de ontsluitingsweeën beginnen verliest de poes de slijmprop. Deze is vrij helder van kleur (melkwit) en erg taai. Dit is een teken dat de ontsluiting en de bevalling binnen 12 tot ongeveer 48 uur zal beginnen. Het verliezen van de slijmprop zal niet altijd opgemerkt worden omdat de poes deze vaak zelf weg likt. 

In de ontsluitingsfase begint de poes weeën te krijgen. De weeën beginnen 12 tot 24 uur voordat de kittens geboren worden. De lichaamstemperatuur daalt nu ook (meestal) ongeveer 1 à 2 graden. Deze weeën zorgen ervoor dat de baarmoedermond opgerekt wordt. De kat eet minder tot niet. Vlak voor de uitdrijvingsfase begint, zal de ademhaling sneller gaan.
 

De uitdrijvingsfase begint op het moment dat de poes mee gaat persen met de weeën. Dit meepersen is het gevolg van een reflex die veroorzaakt wordt doordat er een kitten in de bekkenholte ligt. Tijdens een wee zal de poes meerdere malen persen. Ze houdt de staart omhoog om meer ruimte in de bekkenholte te krijgen. Meestal ligt de poes, maar ze kan ook hurken of staan, ze zal voor haar zelf de meest comfortabele positie zoeken. Tijdens het persen kan ze ook zeker mee gaan kreunen. Sommige poezen hijgen tijdens de uitdrijvingsfase. 

 

Sommige katten worden liever alleen gelaten tijdens de bevalling, ze zullen zich dan ook echt verstoppen. Andere katten vinden het wel fijn als de eigenaar bij hun blijft. Het is dan belangrijk dat u vertrouwen geeft: dus raak niet in paniek, maar blijf rustig en vooral geduldig.
Als u de bevalling ziet, dan moet u proberen een (schriftelijk) verslag bij te houden. Hierin moet staan wanneer de poes begint met persen, wanneer de kittens geboren worden en eventuele bijzonderheden en het tijdstip waarop deze gebeuren. U moet ook proberen bij te houden of de nageboorte na ieder kitten eruit gekomen is. Het waarnemen is erg belangrijk, maar niet te snel ingrijpen ook! Door het bijhouden van de gebeurtenissen is het makkelijker om met een dierenarts te overleggen en te bepalen wanneer er moet worden ingegrepen. U moet dan ook altijd het spoednummer van de dierenartsen en het nummer van uw eigen dierenarts bij de hand hebben, zodat u eventueel kan overleggen.

 

TIJDSDUUR VAN DE BEVALLING

 

Het kan al gauw een paar uur in beslag nemen voordat het eerste kitten geboren is. Zodra de geboortevliezen of het kitten zelf zichtbaar is in de vulva, dan mag het nog maximaal een uur duren voordat het kitten geboren wordt. Soms zit het kitten nog in een vruchtblaas als hij uitgeperst wordt, dit ziet er uit als een bol vol vocht. U mag dan voorzichtig het vlies wat om de blaas heen zit kapot maken met uw vingers.
De volgende kittens moeten, als er vaak en krachtig geperst wordt, binnen een half uur tot drie kwartier persen geboren worden. Poezen nemen na de geboorte van elk kitten meestal een pauze waarin niet geperst wordt. De pauze waarin niet geperst wordt, kan wel twee tot drie uur duren. Sommige poezen vallen tijdens deze periode zelfs in slaap, waardoor het nog wel langer kan duren voor ze weer begint met persen.
Zolang de poes niet actief aan het persen is, dan kan het heel lang duren zonder dat dit problemen geeft. Echter zodra de poes begint te persen, dan moet het kitten binnen 30 tot 45 minuten geboren worden. 

 

Het kitten is geboren

 

Meestal zal de poes het grootste deel van het werk op zich nemen. De moeder zal de placenta haastig opeten en tegelijkertijd de navelstreng doorbijten. Het kan even eng zijn of ze wel op tijd ophoudt met schrokken want aan het andere einde van de navelstreng zit het kitten nog vast. Let hierbij goed op dat de poes de navelstreng niet te dicht bij de buik doorbijt. Wanneer de navelstreng te dicht bij de buik doorgebeten wordt kan er een bloeding ontstaan en ook kan er een navelbreuk ontstaan.

 

Als een kitten nog in de vruchtvliezen zit bij de geboorte, dan bijt de poes deze vliezen stuk. Als de poes dit niet doet, zoals bij sommige onervaren poezen het geval is, moet u dit doen. U kunt de vliezen gewoon kapot scheuren, ze hebben geen functie meer. Zorg daarna dat de bek van het kitten vrij is van vliezen en vocht, door het bekje te openen en de viezigheid eruit te halen. Dit kan gedaan worden dmv een speciale slijmzuiger.

Gaat het ademen nog steeds niet goed, controleer dan nog een keer of het bekje goed vrij is van vocht en vliezen.

Eventueel slijmzuiger gebruiken of respi boost of melissengeest sprayen om de ademhaling te bevorderen.

 

Als de poes de navelstreng zelf niet afbijt moeten wij dit doen. Navelstreng niet te kort (circa 2 cm)en niet te lang afscheuren. Scheur de navelstreng met uw vingers doormidden zoals de moederpoes dit met haar tanden zou doen, alleen wanneer er bloed uit de navelstreng komt met behulp van een garen draadje de navelstomp afbinden.

Mocht het nog bloeden, bind de navelstreng strak dicht met een stukje garen.

De navelstrengen drogen vanzelf in en vallen af na ongeveer 2-3 dagen

Als de poes haar kittens niet droog likt, moeten ze goed drooggewreven worden. Dit wrijven stimuleert het kitten ook om te gaan ademen. Blijf goed doorwrijven, en dit mag vrij hard, wees niet te voorzichtig, totdat het kitten goed ademt.

Soms kan het echt enige tijd (circa 5 minuten) duren voordat een kitten op gang komt, geef niet te snel op.

Wanneer het kitten moeilijk op gang komt wil het ook nog wel een helpen om de kop van de kleine even heel kort onder een koude kraan te houden.

Is een kitten erg slap en traag dien dan een druppel respi boost toe.

 

Als een kitten goed ademt en levendig is, dan zal deze direct op zoek gaan naar de tepels van de poes. U kunt het kitten helpen door hem/haar aan de tepel van de moeder te leggen, zodat het kitten zo snel mogelijk kan gaan drinken. Houdt in het begin goed de moederpoes in de gaten, sommige onervaren moeders kunnen niet zo vriendelijk zijn tegenover hun nieuwgeboren kittens en kunnen zelfs agressief worden.

 

Het geboortegewicht van bengalenkittens is over het algemeen lager dan bij andere rassen. 80 gram is een prima gemiddelde. 

 

WANNEER MOET U DE DIERENARTS BELLEN?

 

Wanneer de geboorte na 71 dagen nog niet op gang is gekomen.

Wanneer de kat plotseling een verzwakte indruk maakt.

Een afscheiding geproduceert wordt die abnormaal van kleur is en stinkt.

Wanneer de kat een bloeding lijkt te hebben.

Bij twijfel en onzekerheid, het is beter om geen risico`s te nemen.

Houdt er rekening mee dat onrust en stress rondom de geboorte, zoals vervoer, bezoek of onrust bij de eigenaar het geboorteproces kunnen vertragen. Dit is dus zeker niet de bedoeling! Houdt het zo rustig mogelijk tijdens de geboorte en probeer uw kat zo rustig en comfortabel mogelijk te houden..

 

Elk kitten heeft een eigen nageboorte. De nageboorte wordt door de poes na ieder kitten afgedreven. Soms gebeurt het dat er eerst twee kittens komen en dan pas twee nageboorten. Meestal zit de nageboorte nog aan het kitten vast. De nageboorte is dan niet meer met de poes verbonden, het kitten krijgt dan ook geen zuurstof of voedingsstoffen meer via de navelstreng na de geboorte. De nageboorte heeft dan ook geen verdere functie meer. U moet proberen goed bij te houden of bij iedere kitten de nageboorte eruit komt. De poes eet de nageboorte op en deze breekt af op een bepaalde plek in de navelstreng. Als dit niet gebeurt, stopt de poes met eten als ze bij het kitten is gekomen. Laat de poes niet teveel nageboorten opeten, aangezien ze hier diarree van kan krijgen.

 

OXYTOCINE

 

Is het hele nest geboren en zijn niet alle placenta`s uitgedreven neem dan contact met uw dierenarts op. Deze zal langskomen om een oxytocine injectie te geven. Hierdoor komen de weeën opnieuw op gang zodat de achtergebleven placenta`s uitgedreven worden.

Wij geven zelf altijd een oxytocine injectie na een bevalling. Achtergebleven placenta`s of delen hiervan kunnen een poes doodziek maken en leiden tot een levensgevaarlijke baarmoederontsteking. 

Bovendien bevordert oxytocine het toeschieten van het melk bij de moederpoes.

Er zijn fokkers die vinden dat een moederpoes na de bevalling al genoeg heeft meegemaakt en willen niet nogmaals de weeën opwekken dmv oxytocine.

Het is dan ook voor iedere fokker een persoonlijke keus. Er zijn echter heel wat voorbeelden bekend van in de baarmoeder achtergebleven placenta`s of kittens die hun moeder doodziek maakten.

Dit kan op latere tijdstippen tijdens de zoogperiode problemen geven, zoals een moederpoes met koorts die zich niet lekker voelt en mogelijk een keizersnede of baarmoederverwijdering moet ondergaan, of kittens die met de hand moeten worden bijgevoerd omdat de moeder zelf te ziek is en geen melk meer kan geven.

Als u uw poes ook een oxytocine injectie wilt laten geven , bespreek dit dan vooraf met uw dierenarts, Dit zou namelijk niet veel later dan zes uur na de bevalling moeten gebeuren en dat kan dus heel goed `s avonds laat of `s nachts zijn. Oxytocine mag door de eigenaar toegedient worden maar het is aan te bevelen dat alleen ervaren fokkers dit doen, in andere gevallen is het beter uw dierenarts in te schakelen omdat bij onzorgvuldig toedienen van dit hormoon de baarmoeder kan scheuren.