Schurft

Schurft bij de kat wordt veroorzaak door de notoedres cati. Schurftmijten zijn vrij specifiek voor de diersoorten, gewone 'dierenschurft' is zeer besmettelijk tussen dieren onderling maar voor mensen is deze vorm van schurft niet besmettelijk (wel kan hondenschurft bij mensen huidirritatie veroorzaken).

Schurft komt meestal voor bij verzwakte en/of verwaarloosde dieren zoals bij zwerfdieren maar ook andere dieren kunnen besmet worden. Schurft veroorzaakt rode bultjes en veel jeuk, meestal zijn de buik, hakken, ellebogen en oren aangetast, maar de schurft kan zich over het hele lichaam verspreiden.

De aangetaste huid is verdikt en schilfert. Als schurft niet behandeld wordt, kunnen er korsten en zweren ontstaan doordat de aangetaste huid door krabben geïnfecteerd raakt. De diagnose schurft wordt gesteld door een afkrabsel van de huid te nemen, onder een microscoop zijn de minder dan 0,5 mm grote mijten meestal te zien. Met het blote oog zijn ze niet zichtbaar. De mijten graven gangen in de huid, planten zich voort, waarna de jonge mijten het gangenstelsel steeds verder uitbouwen.

Na een besmetting duurt het enige tijd voordat het dier last krijgt van de mijten, de jeuk ontstaat door een allergische reactie op de mijt en de uitwerpselen daarvan. De behandeling bestaat uit injecties met Ivermectine (deze behandeling wordt ook bij mensen toegepast), maar er zijn ook druppels op de markt die werken tegen vlooien, oormijt en schurftmijten.