De definitieve diagnose voedselallergie is soms echter lastig te stellen en daarom wordt het regelmatig overgediagnostiseerd. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat bij honderd gevallen van huidproblemen er gemiddeld maar één is gebaseerd op een voedselallergie.

Symptomen

De belangrijkste symptomen van voedselallergie bij dieren zijn een matige tot ernstige, niet-seizoensgebonden jeuk en huidklachten. Vooral aan de oren, pootjes, liezen, oksels, rond de ogen en om de snuit zien we jeuk, kaalheid, roodheid en/of bultjes. Soms zijn de symptomen subtieler zoals een schilferige, vettige vacht, oorontsteking en in 15% van de gevallen ook klachten van het maag-darmkanaal. Hierbij moet men denken aan overgeven na het eten en/of diarree. Ook een dikke darmontsteking (colitis) of een toegenomen frequentie van ontlasten kunnen symptomen zijn van een voedselallergie. Sommige honden likken ook aan de voeten of poetsen met de neus over de grond. Bij de kat uit een voedingsallergie zich in korstjes op de huid, symmetrische kaalheid, eosinofiel granuloom complex, en/of ernstige jeuk aan de hals en kop. Het vervelende is dat de symptomen niet specifiek zijn. De jeuk, huidveranderingen en het likken zien we bijvoorbeeld ook bij atopie*. De huidklachten als gevolg van voedselallergie gaan vaak gepaard met andere huidklachten. Naast atopie wordt ook regelmatig een gistinfectie aangetroffen (Malassezia pachydermatis). De leeftijd waarop er voor het eerst klachten ontstaan is variabel: van 2 maanden tot zelfs 14 jaar oud. In de meeste gevallen beginnen de klachten echter voor het eerste levensjaar. Maar zelfs als een dier al jaren dezelfde voeding krijgt, kan er toch plotseling nog een allergie ontstaan.

*atopie: Dit is een allergie tegen bepaalde stoffen in de omgeving. B.v. huisstofmijt, grassen, pollen.

Oorzaken

Allergische reacties zijn meestal het gevolg van de aanwezigheid van een bepaald eiwit en in uitzonderlijke gevallen ook koolhydraten. De meest voorkomende allergenen (stoffen waar een dier allergisch voor is) bij katten is een allergie tegen vis, rundvlees, melk en kip gezien. Katten zijn meestal allergisch voor 1 tot 5 verschillende allergenen.

Diagnose

De enige manier om een voedselallergie te diagnosticeren, is door het dier op een eliminatiedieet te zetten. Bloedonderzoek naar voedselallergieën is bij katten niet betrouwbaar. Er bestaan drie dieetmogelijkheden: zelfbereid dieet, dieet op basis van een unieke eiwitbron, of een dieet met gehydrolyseerde eiwitten.

Zelfbereid eliminatiedieet

Een zelfbereid dieet bestaat uit één eiwitbron waar het dier nog niet eerder mee in aanraking is geweest en één koolhydraatbron. Meestal vormt rijst of aardappel de nieuwe koolhydraatbron en als dierlijke eiwitbron kan gekozen worden voor vlees van bijvoorbeeld de struisvogel, hert, konijn of paard. Een nadeel van een zelfgemaakt dieet is dat het vrij eenzijdig is. Er kunnen tekorten of juist overschotten ontstaan van bepaalde voedingsstoffen. Hierdoor kunnen klachten als een doffe vacht, honger, diarree, huidschilfering en gewichtsverlies optreden. Om tekorten aan voedingsstoffen te voorkomen, kunt u TROVET Balance VMS toevoegen aan het dieet. Andere nadelen zijn dat het vrij arbeidsintensief is om het dieet klaar te maken en soms is het lastig om vlees van een niet-standaard diersoort te verkrijgen. Wat u hierbij zou kunnen helpen is TROVET Unique protein worsten en kuipjes. Deze voeding bevat vlees van een eiwitbron waar veel dieren nog niet eerder mee in aanraking geweest zijn. Dit kunt u zelf aanvullen met een koolhydraatbron als rijst of aardappel.

Commercieel dieet op basis van een unieke eiwitbron

De tweede optie is een commercieel dieet in te zetten op basis van een unieke eiwitbron. Ook bij dit dieet wordt gebruik gemaakt van een eiwitbron waar het dier nog nooit mee in aanraking is geweest. Deze diëten zijn commercieel vervaardigd en er is voor gezorgd dat ze alle benodigde voedingsstoffen bevatten. Een voorbeeld hiervan is Sanimed Clinical Choice – Pure Duck Worst.

Commercieel dieet op basis van gehydrolyseerde eiwitten

Een andere optie is om het dier op een dieet te zetten met gehydrolyseerde eiwitten. Dat wil zeggen dat de eiwitten zo klein geknipt zijn, dat het lichaam er niet meer met een allergische reactie op kan reageren. Royal Canin Hypoallergenic en Hill’s z/d zijn voorbeelden van diëten met gehydrolyseerde eiwitten.

Het hypoallergene dieet moet 6 tot 8 weken lang gegeven worden. De diagnose voedselallergie wordt heel waarschijnlijk als de klachten gedurende deze periode afnemen of verdwijnen. De definitieve diagnose kan echter pas gesteld worden na het dier te ‘challengen’. Hierbij moet het voer dat het dier voor het hypoallergene dieet kreeg opnieuw gegeven worden. Als er inderdaad een voedselallergie in het spel is, komen de klachten binnen 1 uur tot 14 dagen weer terug. De definitieve diagnose is hiermee gesteld. Het dier dient dan levenslang hypoallergene voeding te krijgen om klachtenvrij te blijven.

De onderstreepte producten die in het blauw geschreven zijn, zijn te verkrijgen bij Medpets.

Let op

De kat mag gedurende de periode dat hij een hypoallergene voeding krijgt absoluut niets anders eten dan het hypoallergene dieet - ook geen snacks, koekjes, stukje brood of bakjes om uit te likken. Hier kan het dier ook een allergische reactie op vertonen, waardoor u weer terug bij af bent. Let ook op medicatie met een smaakje. Ontwormingstabletten met rundvleessmaak kunnen bijvoorbeeld ook een reactie opwekken. Als voor de aanvang van het hypoallergeen dieet medicijnen zijn gebruikt zoals corticosteroïden of antibiotica moet twee weken gewacht worden met het dieet om het effect ervan juist te kunnen beoordelen.