FIP (feline infectieuze peritonitis)

 

FIP wordt veroorzaakt door een virus, het feline coronavirus. Heel veel katten raken besmet met dit coronavirus zonder dat ze FIP ontwikkelen. Soms hebben katten helemaal geen ziekte verschijnselen, soms kunnen ze wat niezen en hebben ze wat waterige oogjes en soms zijn er wat klachten van het maagdarmkanaal. Katten die besmet zijn met het virus zullen ongeveer 2 maanden lang het virus uitscheiden, daarna bouwen ze een immuniteit op tegen het virus. Bij een enkeling zal echter het immuunsysteem verkeerd reageren op het virus. Door deze verkeerde reactie ontstaat dan de ziekte FIP. De verschijnselen van FIP kunnen weken, maanden en zelfs jaren na de eerste infectie met het coronavirus optreden.

 

Besmetting

 

Geïnfecteerde katten scheiden coronavirus uit via hun speeksel en ontlasting. De meeste katten raken geïnfecteerd door het virus in te ademen of op te nemen door direct contact met een geïnfecteerde kat of door contact met voorwerpen die besmet zijn  en vooral de kattenbak. Hoewel het virus een aantal weken in de omgeving kan overleven wordt het vrij snel geïnactiveerd door de meeste huishoudelijke schoonmaak- en ontsmettingsmiddelen. 

 

De natte vorm van FIP

 

Dit is de acute vorm van de ziekte. Heel veel bloedvaten in de buik en/of borstholte raken beschadigd door de ontsteking en zullen vocht gaan lekken. Hierdoor komt er vocht in de buik en/of borstholte te staan. Vocht in de buik valt op omdat de buik van de kat langzaam dikker zal worden. Vocht in de borstholte zorgt voor druk op de longen waardoor de kat moeite gaat krijgen met ademen. In eerste instantie valt dit op door een pompende ademhaling, in een later stadium zal de kat echt benauwd worden en met bek open gaan ademen. Het vocht wat in de borst- en/of buikholte opgehoopt wordt is vaak geel en dradentrekkend (dit houdt in dat het heel slijmerig is) vocht. De ziekte is dodelijk en de kat zal na een aantal dagen tot weken sterven na het vertonen van klinische tekenen.

 

De droge vorm van FIP

 

De droge vorm van FIP is de meer chronische vorm van de ziekte. De katten die aan deze vorm leiden hebben vaak vage symptomen zoals sloomheid, vermageren en een slechte eetlust. Zo krijgen veel katten een leveraandoening, wat soms aan de buitenkant van de kat gezien kan worden omdat de kat geel wordt. De alvleesklier kan aangetast worden, dit kan zich uiten in het ontstaan van suikerziekte, vaak ook gecombineerd met klachten van braken en diarree. De darmen kunnen ook aangetast worden, dit leidt ook tot overgeven en diarree. Verder kunnen er ontstekingen in de ogen optreden.  De ontstekingen treden verder vaak in de nieren en de hersenen op. Daarom wordt bij de droge vorm van FIP ook regelmatig hersenverschijnselen gezien zoals wankel lopen, het optreden van toevallen, het heen en weer schieten van de ogen en verandering van gedrag.

De droge vorm van FIP kan dus tot veel verschillende klachten lijden. Wat vaak gezien wordt is koorts, depressie, bloedarmoede en vermageren. Katten met de droge vorm van FIP sterven over het algemeen binnen een paar weken maar er zijn uitzonderingen die een jaar weten te overleven.

 

Diagnose

 

Het is heel moeilijk om de diagnose FIP bij een levende kat te stellen. De enige manier om de diagnose FIP met zekerheid te stellen is door het uitvoeren van sectie nadat een dier overleden is. Er zijn wel een aantal verschijnselen die sterk in de richting van FIP kunnen wijzen.

Bij de natte vorm is dat het gele, dradentrekkende vocht wat in de borst- en buikholte aanwezig is, maar dit is niet 100% bevestigend voor FIP. Verder wordt bij FIP vaak een hoog gehalte aan een bepaald soort eiwit gevonden. 

 

Behandeling

 

FIP is een ongeneeslijke aandoening. Als er een behandeling gestart wordt, is het alleen levensverlengend en kwaliteit van leven verhogend maar niet levensreddend.

De meest gebruikte behandeling is prednisolon. 

Soms kan de behandeling van prednison gecombineerd worden met het geven van een virusremmer, interferon.

Uiteindelijk zullen de klachten van een kat met FIP zo ernstig worden dat er besloten moet worden om de kat in te laten slapen.